-
1 wydać
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydadzą, wydany сов.1) вы́датьwydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р
wydać wspólników — вы́дать соо́бщников
wydać resztę — дать сда́чу
2) израсхо́довать, издержа́ть3) изда́тьwydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу
wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з
4) дать, устро́итьwydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.
5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть•- wydać zapach
- wydać bitwę
- wydać opinię
- wydać wyrok
- wydać na świat
- wydać plon
- wydać owoceSyn: -
2 wydąć
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.наду́тьwydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться
wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́
См. также в других словарях:
wspólnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. wspólnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba robiąca coś wspólnie z kimś innym, także: uczestnicząca w przestępstwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspólnik zabaw dziecięcych.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wspólnik — m III, DB. a, N. wspólnikkiem; lm M. wspólnikicy, DB. ów 1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu (często w działalności przestępczej); współuczestnik» Wspólnik przygód, zabaw. Wspólnik przestępstwa, kradzieży, napadu.… … Słownik języka polskiego
